Ömer Halis Demir. Anısına...

‘30 KUÞ’ ÞÝÝRÝ

Ben, babamýn en hüzünlü yanýyým. /Ben, babamýn aslan kahramanýyým

Öyle deðil mi baba! /Gözlerin kýpkýrmýzý. /Çok mu aðladýn?

Baba, o geceyi birde benden dinle. /Ama her zamanki gibi dinle,

Tebessümle. /Rüyamda kanat sesleri duydum, mevsim yazdý.

Kanat seslerinin ardýndan, /Muhteþem bir koku yayýldý etrafa.

Sanki biraz gül biraz leylaktý. /Sonra otuz kuþ gördüm, hepsi beyazdý.

Otuz kuþ, gökyüzüne þehadet diye yazdý. /Bir ses duydum, sala sesiydi.

“Hayýrdýr” dedim. /“Hayýrdýr” dediler.

Çukur Kuyu’daki gökyüzü gibiydi uçtuklarý yer.

Ve beni tutup gökyüzüne yükselttiler. / Kanatlarýnda kan vardý.

“Hayýrdýr” dedim. /Hadi sende uç, / Bizden hýzlý uçabilirsin dediler.

Otuz kuþ, beni boþluða býraktý Baba. /Birden uyandým.

“Hayrolur” dedim.

Meðer, gecesi vataným için kâbus olacak bir güne uyanmýþým.

Gökyüzünün yýldýzlarýný çalýp omuzlarýna takan hain yüzler gördüm o gece.

Ruhlarý yoktu. / Korkar mý senin oðlun, korkmaz. / Korkmadým!

Zekai paþamý aradým.

“O makam senin namusundur Ömer. / Ben gelene kadar namusunu koru.

Gerekirse o vatan hainini vur. / Vazifenin sonunda þehadette var Ömer.

Hakkýný bana helal et..”

Paþam, þehadet der demez, / Yine kulaðýma kanat sesleri geldi.

Rüya deðil bu kez. / Uyanýktým. / Muhteþem bir koku yayýldý odaya.

Bir þey oldu o an.. / Sanki Ellerim, omuzlarým çeliktendi.

Sanki tek baþýma tüm dünyayla savaþabilirdim.

Vatan hainine döndüm,

Arkasýnda karanlýk yüzlü adamlarý vardý.

“Giremezsiniz!” Dedim. / Bir aslanýn karþýsýnda duran çakallar gibiydiler.

Ve saldýrdýlar. / Silahýmý çekip baþ haini alnýndan vurdum.

Yine kuþlarý gördüm baba. / Bana doðru uçuyordu.

Otuz kuþ, kanat sesleri, vücuduma dokunan.. / Ve kanatlarýnda kan.

Sala sesi, gökleri yýrtan. / Muhteþem bir koku.

Gül mü? leylak mý? içime yayýlan / Ve Çukur Kuyu’nun gökyüzü,

Masmavi, Bulutsuz ve sessiz. / Ve sessizlik…

Ýçimde huzur, Gökyüzündeyim. / Ama artýk kuþlar beni tutmuyor baba.

Uçuyorum. / Ve onlardan hýzlýyým. / Meðer ben, þehit olmuþum baba.

Bil ki yalnýz deðilim burada. / Yine ordudayým/ Þehitler ordusunda.

Baba, ne oldu biliyor musun? / Peygamber alýnlarýmýzdan öptü.

Þehitlere dedi ki;

“Kardeþlerinizi tebrik edin, / Bunlar benim garip þehitlerimdir.

Çünkü sizler düþmanla savaþýrken þehit oldunuz,

Onlar kardeþ bildikleri hainlerle savaþtý. / Sizlerin silahlarý vardý,

Ama bunlar silahsýzdý. / Sizler tanklarla savaþtýnýz,

Bunlarsa kendi tanklarýnýn altýnda ezildi.

Sizler uçaklarla düþmaný bombalarken þehit oldunuz,

Ama bunlar kendi uçaklarýndan atýlan bombalara göðüslerini siper etti.

Bunlar benim gariplerimdir. / Tebrik edin kardeþlerinizi.”



Baba, milletime söyle; / Al bayraðýn dalgalandýðý her yerde biz varýz.

Paþama söyle; / Namusumu çiðnetmedim.

Anama, çocuklarýma, eþime, kardeþlerime söyle;

Deki Ömer size bir vatan býraktý. /Çekinmeden, bu vatan bizim diyebilirsiniz.

Çünkü bedelini ödedim.

Baba, ben oðluma, Ertuðrul’a bu vatan için ölmeyi öðrettim.

Sende bana öðrettiðin gibi, / Vatan için yaþamayý öðret.

Bu vatan sizin baba! / Otuz kurþun yedim, / Bedelini ödedim.

Babacýðým; / Hürmetle ellerinden öperim.

Ben, babamýn en hüzünlü yanýyým,

Ben, babamýn aslan kahramanýyým

Ben, vatanýmýn asil kahramanýyým…

( Dursun Ali Erzincanlý )

..:
Rab’bim.:
merhamet eyle, ilahi merhamet eyle,
anlamsýz bakan gözlerimize...
tükenmiþ çaresizliðimizle sýðýnýyoruz,
Rab’bim fazl-u keremine,
Rahmet eyle ilahi,
Rab’bim Rahmet eyle,,.!
gencecik topraða düþen,
þehit "mehmetlerimize"...
Sosyal Medyada Paylaşın: