Çirkinler Ölmez
Çirkinler Ölmez
Bu yüzü tanýrsýn, uðraþma, deðmez!
Yüzbin kere dedim: ’çirkinler ölmez.’
Ben dokuz canlýyim, söyledim kaç kez,
Denesen de hergün çirkinler ölmez.
Tekleyen kâlbiyle solmuþ gözlerle,
Bir aþkýn yaktýðý harlý közlerle,
Taþýyamaz olan hâlsiz dizlerle,
Ölmedi bu adam. Çirkinler ölmez.
Azrail misafir olduðu zaman,
Bu yüzle tanýr ki kurbaný hemen.
Zaten bir ölüyken daha ölemem,
Uðraþma be kadýn! Çirkinler Ölmez!
Beni sevemedin karayým diye,
Ýçimi görmedin, falcýydýn güya.
Bir kusursuz olmak sadece rüya,
Kâlbinden vurmadan çirkinler ölmez.
15.08.2020
Mcio
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.