SAKLANBAÇ...

Kara bir gün gibi çöktü içime,
Seneler geçse de dinmez hasreti.
Ayrýlýðý ak düþürdü saçýma,
Ýçimde yaþattý bana gurbeti.

Gurbet ki, hasretin keskin çizgisi,
Daðlarý düþürdü benim baðrýma.
Soluk soluk ecel kokan nefesi,
Devâsýz bir acý kattý aðrýma.

Hangi baðýn bülbülüydü bilmedim,
Þakýyarak geçip gitti yanýmdan.
Hangi daðýn maralýydý sormadým,
Bir an durup bakakaldým ardýndan.

Susuz çölde serap mýydý gördüðüm?
Kovaladýkça kaçmaya doymuyor.
Düðümler üstüne attý kördüðüm,
Kimler gönlümle saklanbaç oynuyor!

(03.03.2007) (Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:

Aksakal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GİDELİM GÖKSU'YA... MERSİN'DE AKŞAM... AKSAKAL ÖĞÜDÜ!.. Kuklacılar-Kuklalar... YAĞMUR DAMLASI... Sardunyam... KAYAR... Nerde Arayayım...(Münacaat) GÜVERCİNLER !.. DÎL YARASI...