Seni Çok Özledim Anne

Yine bir Anne’ler günü sensiz geçti anne.
Her anneler günündeki
gibi yine aðladým.
Her kes gülüp söylerken ben ýssýz köþeleri aradým.
Kimse göz yaþlarýmý görmesin diye saklandým.
Biliyormusun anne ben hiç sensizliðe alýþamadým.
Nerye baksam sanki sen çýkýp geleceskin gibi geliyor bana.
Boynumu büküyor ve öylece senin hayaline dalýyorum.
Üzgün ve dertli.
Yine bir anneler günü geçti sensiz ve neþ-esiz.
Olmuyor, olmuyor anne sensiz olmuyor.
Senin özlemin hasretin içimde alev alev yanýyor.
Ýçim acýyor anne içim acýyor.
Bir kuþ gibi kanat çýrpa çýrpa uçtun gittin göklere, beni býrakýpta gittin.
Yine bir anneler günü geçti anne, sensiz ,neþ-esiz ve sessiz sessiz.
Hasretinin sessiz çýðlýklarýnda yüreðim çýðlýk çýðlýða.
Ben o gün vitrinlere bakmak istemiyorum, vitrindeki yazýlarý
okumak istemiyorum.
Anne’ler gününde hep aðlýyorum. Anneler günü olan o en sevdiðim gün, þimdi benim hüzün günüm.
Yine bir anneler günü geçti anne, sen yoksun ve ben mahsun.
Seni çok özledim anne çoook.
Bana yavrum demeni, çocuðum demeni, bana sarýlýp öpmeni,
yüzüme o þefkat dolu tebessümle bakmaný, beni nazlamaný, sevmeni
özledim anne sevmeni.
Bana hep dualar ederdin, Allah’ým sen yavrumun bahtýný açýk et, yavruma saðlýk sihhatler ver derdin.
Þimdi beni kim sevecek anne kiiiim?
Kim benim yüzümü þefkatle, sevgiyle, merhametle okþayacak?
Kimse senin yerini tutabilir mi Anne tutabilir mi?
Yine bir anneler günü geçti sensiz, sessiz sessiz ve neþ-esiz.
Ben garip, ben öksüz, ben yetiiim.
Arkadaþlarým bir birlerine annelerine aldýklarý
hediyeleri anlatýrlarken benim, gözlerim doluyor, içim titriyor.
O zaman sensizlik bende dahada bir acý oluyor.
Seni çok özledim anne çoook.
Ama anneciðim ben senin ruhuna dualar okuyorum.
Allah’ým diyorum, Allah’ým, sen annemi sev, onu koru.
Ona Cennet’in en güzel yerini ver.
Onu sana emanet ediyorum diyorum.
Aaaaaah anneciðim aaah, ne güzeldi seninle yaþarken.
O zaman bir baþka doðuyordu güneþ, bir baþka esiyordu rüzgar,
bir baþka oluyordu mutluluk.
Gecenin sonunda sabah bir baþka oluyordu.
Yine bir anneler günü geçti sensiz, sessiz ve neþ-esiz.
Anne’ciðim sen gidince ben gülmeyi unuttum, artýk geceler
hüzünlü, bayramlar sessiiiz.
Senin bir busene hayatýmý verirdim geri gelseydin eðer.
Ben artýk eski ben deðilim.
Ben mahsuuun, ben üzgüüün, ben çaresiz.
Seni çoook özledim anne çoook.
Anne, hayattaki en büyük arzum, bir bebeðim olmasý ve onu senin kucaðýnda görmekti.
Beni sevdiðin, beni nazladýðýn gibi onuda nazlamaný görmekti.
Ama olmadý, Mevla’m vermedi, vermedi ama senide benden aldý.
Þimdi ben mutsuz, þimdi ben umutsuzum anne.
Yine bir anneler günü geçti anne, sensiiiz ve sessiiiz sessiz.
Senin yokluðunda ben mahsuuun ve neþ-esiz.
Seni çok özledim anne çooook.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Sedat Yıldırım Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Vefasızlar Utansın Değişmem Nankör Gönül Çiçeğim Sensiz bir gün Daha Dün Çocuktum Evlat Hasretiyle Gidenin Ardından SENİ ÇOK ÖZLEDİM ANNE Ben Gel Dedim