Araftaki Rıhtım

Rýhtýma indim simsiyah bir rüzgar
Ürperdim, derin bir nefes aldým
Arafta yankýlananlarý umursamadým
Yürüdüm öylece adým adým bir dejavuya
Sýra sýra dizili sabýrla bekleyen oltalar
Durup sormak istedim
Umutsuz insanlar çok mu derinlerde?
Duymaya tenezzül etmeden kafamý çevirdim
Palmiye aðacýnýn dibinde iki sevgili
Kýzýl saçlý kýz her hali ile hiddetli sanki
Az ilerde köpeði ile oynayan çocuk
Dondum seyrettim çalýnmayan sevgiyi
Hayal ettim bahçeli bir ev ve köpeðimi
Haykýrýþlarýmý ikna etmekle meþgulüm
Ýmkansýzlýklar son dakika galip gelse
Kara tahta olsa Kerbela’ ya dönen dünya
Silmek ne kolay olurdu di mi?
Dondurmacý kapatmýþ saat o kadar geç mi?
Asmalarla örülü bir yol var önümde
Anason kokulu balkonlar,
Sonbaharýn habercisi mi?
Yaz biteceði için rýhtýmdan çýt yok
Uyku tek baðýmlýsý olduðum morfin þimdi
Hadi resmini çizdiðimiz bir güne
Sosyal Medyada Paylaşın: