MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YANAR DÖNER KÜRESEL
Ildız

YANAR DÖNER KÜRESEL



Her yerde her çaðda
Dýþý barýþýk içi karýþýk
Bir ad seçip kendine
Edayla-nidayla görülür geldiðin
Alýnan girip aramýza
Dövüþtürürsün evreni

Mozaikçi- Irkçý
Bizden daha karýþýksýn biliriz seni
Küresel îmanlarla
Yeþil - mavi kara yeri
Bölük pörçük bölüþüp
Sýnýr kaldýrýp benden
Bana koyarsýn sýnýrýný
Ýftira suçlara
Yargýsýz hüküm giydirip
Biçersin kefenimi

Soldurdun ya güzel Kýzýl Insanlar’ý
Giydirdin ya beyaz eldivenini güzel Kara Insanlar’a
Uþaklarým var diye
Burnumun ucundasýn
Niye?

O sýnýra he mi derim ben...
Yýrtarým biçtiðin kefenini
Baðlarým elini dilini
Yetmedi- bilmedin haddini
Kindarsýn, hatýrlarsýn bilirim
Yine de derim ki
Unuttun mu?
Çanakkale- Afyon- Istanbul’u
Hatýrla Ýzmir’i
Bakma sayamayýp saydýklarýma
Atýlan tokadýn çoðu
Aðrý’lý- Kastamonu’lu Niðde’li
Hatta sade dün deðil bugün bile
Maþalarla býraktýðýn izleri
Van- Kars- Antep- Erzincan’ da
Türkmen yurdu Diyarbakýr’ da
Daha nice ilimde, köyümde
Unutur mu analarýn yüreði
Unutur mu Karabekir’ in hüzün gözlüleri

Unuturuz kötülüðü
Kin tutmayýz da hiç
Unutmadýk yazdýk bir kenara
Bakma bunca yýl baþýna kakmadýðýmýza
Zulmünü görenler daha aramýzda
Unutmadýk seni

Sen, ana rahminde bebek öldürürsün
Papaz kýlýðýnla güler, cüzdanýnla diyet istersin
Barýþ dediðin soygun- vurgun senin
Döner yine vurur- olmadý vurdurusun
Elçiyi, düsünürü- insanýmý
Hep bir celladýn oldu senin
Anýmsarým
Sen de anýmsa
Nene Hatun, Halide Edip- Serife Bacý
Hangisini desem Hattça-Elif- Fadime
Niðde’li Mehmet susuz kalýp Toroslar’da
Aliler- Mustafalar’ la birlikte
Toprak için, Tanrý- adalet için, namus için
Ot yayýldý hayvanlar gibi
Susuz kuyu dibinden çýkardýðý çamuru beze sarýp
Su diye somurdu
Gidin dedi analarý- dönmeyin düþmaný kovmadan geri
Ya þehit olun ya gazi
Kovmadý mý kýnalý kuzular kara bulutlarý-düþmaný
Telisten uydurma ottan elbise giyip kovdu
Dökmedi mi kirinizi denize
Aç susuz kaldý, çamur- çarýk yedi
Yine de korudu yurdunu
Cumhuriyeti kurup
Baðladý ay yýldýzla al bayraðýmý öküzünün boynuzuna
Toy kurdu Ulus’ta
Dün oldu bunlar unutmadýk
Ektiðin ayrýk otlarý yeþerdi diye sevinme
Biz Tarý’mýzdan bildikte su verdik
Boðmaksa niyetiniz bizi
Yerimiz yurdumuzdaysa gözünüz
Sökülür otunuz, kökünüz
Afrika-Amerika-Avrupa- her nereyse baþýnýz
Çok þükür! bizde Yunus soyundanýz

Unutmadýk
Sakarya’nýn kan aktýðýný
Yemen’i Trablus’u, Balkanlar’ý
Unutmaya vakit mi var…
Þehitlikte açan Bosna’lý kelebeði-çiçegi
Afganistan’ý- Karabað’ý- Yakýným Irak’ý
Kardeþlerimizdir Filistin’in çiçekleri
Kan döken yobazsa- hainse kime hizmeti?
Geçelim bir aynanýn karþýsýna
Ýste
Uþaklarýnýda alalým aramýza
Bir koluna sen gir bir koluna ben
Bildiðin gibi yaþam içinden
bakalým yüzlerimize

Çok gördük
Ölen yerine soyan öper elini anlarýn
Diz boyu çirkef
Üstümüze sýçradý
Bataklýklar yarattýn önce
Sonra ilaçla kurutmak iþin
Tabi kurutmaksa niyetin!...
Aldanýk sanma bizi
Sayrý da deðiliz
Þýngýrdak gürültünüzden saðýrlaþtýk da biraz
Birbirimizi anlamaz olduk.
Geçecek bunlar, geçer elbet
Çaresizken, çarýk giyerken vatan kurduk
Þimdi Türk Yýldýzlarýmýz var
Hallac gibi atarýz düþlerinizi
Biz uyandýk- þafak sökeli çok oldu
Atamýzdýr, buyurdu bize Mustafa Kemal
Kýz kýzan açtýk gözlerimizi
Anýmsayýn- vurun baþýnýzý kara düþlerinize
Çokca döktünüz kan- kin- irin
Bir de bizi mecbur etmeyin
Küçük mavi dünyamýz
Kýzýp- döl kurutup-lanetlemesin sizi

Bölüþürüz biz, adetimizdir varýmýzý- yoðumuzu
Bölüþürüz tadýmýzý- tuzumuzu
Acýlardan- kanýmýzdan kök saldýk bu can yurda
Toprak olduk kendimize
Bir buna biriz ölümüne
Yardýmlaþýrýz imeceyle iþte emekte
Komþumuz açken uyuyamayýz
Yaþarýz da ondan biliriz
Bölüþmektir sebebi gülüþün
Ýþte bu yüzden
Diyeceðim o ki sana
Býrak börtü böcek silahlarý
Yel sel olup sizi de vurur
Bombalarýnýz yerine
Yaðmurlar yaðsýn-gökkuþaðý açsýn
Kar yaðsýn üþüyelim- nasýlsa bahar gelir- yaz olur
Bir dalý eðersen bin dal ýrgalanýr
Býrak büyüsün candan yana ne varsa
Tanrý’m yarattý. Býrak
Büyüsün
Büyüsün Mehmetler’ de
Kaldýr kara gölgeni
Gökten al almalar düþsün
Bütün dünya balalarý gülüþsün

© Ildýz

güzel Kýzýl Insanlar - Kýzýlderili
güzel Kara Insanlar –Afrikalý- Zenci
Þýngýrdak gürültü- Türkçe yayýn yapan ama millete düþman gör-iþit basýn
yanar döner - halk arasýnda gündüz soluk- karanlýkta canlanan renklere (saðlýksýz kumaþlarda vb) verilen ad


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.