herkes kaderini yaþamak ister
kuyuya düþme
ihanete uðrama pahasýna
yusuf olmak ister
her yusufun bir saraya sultan olamayacaðýný
bilir bilmesine
ama yinede kendi geçmek ister
hayatýn sarp yokuþlarýndan
yaþamak ve görmek ister yaþanacak ne varsa
oysa kopan her takvim yapraðý
usulca fýsýldar bize hakikati
ömrümüzden eksilenler
her geçen saat artar da
bizim vaktimiz yoktur gerçekle yüzleþmeye
zaman ayarlý saatlerimizin tik taklarý hýzlanýr giderek
tükenir zaman
yelkovan akrebi kovalar biteviye
yetiþmek ne mümkün bu telaþlý gidiþe
geçen her saat aleyhimize
ben buradayým
beni de görün diye haykýrýrken
akýp gider yaný baþýmýzdan
güneþ tüm þiddetiyle kasýp kavururken þehri
çarþý pazarda her þey olmasý gerektiði gibi
gelen kervanlar
geçip giden yolcular
açýlan kapýlardan
yayýlýrken etrafa
her þey yerli yerinde deðilken daha
pür telaþ koþtururken kalabalýk
daha alýþamamýþken
can havliyle baðýrýr adamýn biri
zira sermayesi sýcaðýn etkisiyle tükenmek üzere
endiþe ve telaþ içeresin de haykýrýr
-bu garibe yardým eden yok mu
sermayesi sürekli tükenen bu garipten buz alan yok mu
iþte gerçek tüm çýplaklýðýyla ayan beyan meydanda
söylenecek tüm sözler
buz misali eriyip tükenir
anlamýný kaybeder
bir gerçeðe kilitlenir
aðustos sýcaðýnda
eriyenin sadece buzlar deðil
ömürde erir
saniye saniye dakika dakika
saat saat…gün gün
ömür buzumuz
eriyip topraða damlayan buzlar gibi
ziyan olup gider
doðumla baþlar erimeler
gündüzler gece
beyazlar simsiyah
göz yaþlarý bir yalan olur
sahile vurur sýcak dalgalarý
ve bir gemiyle uzak yolculuklara yol alanlar
uðurlanýr elvedalarla
ýþýklarýn söneceði son saatte
bir güneþ belki çok uzaklarda
doðar yeryüzüne
bütün elmalar toplanýr dallarýndan
yeniden
türküler söylenir kaç defa
hep bir aðýzdan
mum ýþýðýný ölüm gibi söndüren rüzgar
parçalar bütün karanlýðý
oysa yýldýzlar karanlýkta parlar
gecenin alacasý düþtüðünde
daðlarda düzlerde ne kadar kardelen varsa
yeniden uyanýr o dem
zaman bu
ona ne kýlýnç kýný dayanýr
ne meþhur kaleleri sultanlarýn
kýnlar eskir
kaleler çürür
hani nerede
þahin bakýþlý ve kartal duruþlu
o taçlý hükümdarlar
hani karunun dað gibi altýnlarý
hani ad
hani adnan
hani babil
dünyanýn en þaþaalý yurdu
bir masal þimdi
bir varmýþ bir yokmuþ
bir toz toprak bulutu
hani o taçlar
o devletler
o mülk ve saltanatlar
bir hayal þimdi
maðaranýn önünden geçen gölge gibi
zamandan geçip gittiler
birkaç tarihi rakamdan baþka
geriye bir þey kalmadý
redfer