Geçti gitti o günler hiç bilemedik
Sineler’de halleþip, buluþamadýk
Sebebini sormadýk öze gülmedik
Ferhat þirin misali, kavuþamadýk
Özeline, lal olduk kýrmamak için
Bitap olan elleri, yormamak için
Kelepçeyi sineye vurmamak için
Ýçten içe çaðladýk, konuþamadýk
Sineler, pare pare matem havasý
Sanki mermi tesiri kemlik yarasý
Esas, caný yakan da sözün darasý
Nedir bu dara, diye danýþamadýk
Gönül sýrça misali; deðme, kýrýlýr
Gün gelir o yerlere, eller kurulur
Sana bunu anlatan diller yorulur
Lafa söze gelmedin doluþamadýk
Terk eyledik riyayý, fayda etmedi
Ker çekildi gözlere, o da yetmedi
Ýki gönül köz oldu, feryat etmedi
Ecel devadýr dedik, baþaramadýk
Þimdi niçin ellere, iþmar edersin
Kederinle sol yana elem ekersin
O hileci tavrýnla, belim bükersin
Geçti günler, yine de alýþamadýk
Yýllar yýlý sel gibi, çaðladýk durduk
Terk et hile riyayý kalpleri yorduk
Ayna oldu hallerin sevgini gördük
Kederimiz dað oldu, bölüþemedik ..
H.C.ÖRS, Ankara - 03/2014 (A - 133)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.