MEYLER İÇİNDE

Hatýrladým Sevgili
Anne karnýnda Vav’dým þimdilerde Elif
Yaþat beni bir aðacýn gölgesinde
Rengârenk çiçekler sun bana
Saksýlardan ýrak
Özgür topraklar içerisinde

Bilinsin ki yaðmur taneleri ve rüzgarla
Var olurken sessizliðimiz
Tutunmak gerek
Minnacýk bir çocuðun parmaklarýnda

Yüreðimi ýsýtmýyor artýk
Oyuncak diye eskice bakýr bir Tas
Elbise diye giydirilen büyükçe kazak
Bilirim oysa çoðu zaman
Vicdan deðil
Öfkemin terazisi aðýr geliyor
Bazen de fikirlerim korkularýmdan

Herkes gibi bende biraz insaným
Herkes niye biraz insan olur ki ?...

Þimdilerde Sevgili
Ýnsan olmakta aðýr geliyor
Düþün sen severken
Aydýnlanýyorken dünya
Ben severken karanlýða bürünür

Birazda mazoþist olur ruhumuz
Acýya sýmsýký sarýlýr
Oysa Üzümdür sadece
Ezildim mi Mey olan
Meyler içinde ezilmeden yaþ-atsana sevdamý

Haziranda yaþamak ta güzeldir
Saçlarý Ýzmir dalgalarý gibi serin
Gülüþü ekvator kadar sýcak
Bir kadýn duruyorsa karþýnda
Dur öyle!
Dünyanýn güzelleþebildiðini gördüm
Bukleli saçlarýnda...

Nurullah Çaðlak
Sosyal Medyada Paylaşın: