Altı Ay Boşa Geçti bir-bir Ömrümden
Altý Ay Boþa Geçti bir-bir Ömrümden
Otuz yýl bekledim her gün hasretle
Yazdýklarým bir eser kalacak diye
Bir düþ, hayal, bir rüya gibi azimle
Heyecan dolu dizgin, dolacak diye
Bir at’lý atýyla geldi, nal sesi gür,
Anlamayýnca laf tan istersen öldür,
Birde hoþ kiþnemesi vardý beygirin..
Arzu ederseniz buyurun sizde girin,
Altý Ay ah bilseniz neler verdim kendimden
Bir-bir çöküp gitti, her þey bedenimden
Heyecan yok gibi oldu, sevincimden
Altý Ay Boþa Geçti bir-bir Ömrümden
’Kendi paranla düþman olursun, derler ya
Bizimki de öyle; ne versen yerler ya
Ha þimdi çýkacak, oldu! ha olacak,
Derken iþte kýrýldý sap, kýrýldý nacak;
Haþmetine bakarsýn, bir selvi boylu
Al yazmalý, konuþmasý; iyi huylu
Sözün eri, erkek dersin, hem de tüylü
Birde çeker ki cama perdeyi-tülü..
Altý Ay Boþa Geçti bir-bir Ömrümden
Yok say artýk dost uðruna bir kez daha
Gitti ömrüm kayboldu zaman bir daha;
Hazým çekemem, korkuyorum kendimden
Þahlanmýþ At, koþuyor önden dörtnala,
Bindik arabasýna, bir heyecanla
Þoför acýmasýz býyýklarýda pala,
Altý Ay Boþa Geçti bir-bir Ömrümden
2008 Yaþar Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.