Derin bir uykuya dalmýþ þehir Pencerelerin kirpikleri düþmüþ Kepenkleri çekilmiþ tüm aþklarýn Kýzýla boyanmýþ rüyalar Ellerimin kýnasý dökülürken satýrlara
Ya; mum ýþýðýda olmasa, Olmasa çiðnenen kaldýrýmlarda anýlar Yanaklarýnda bir çift gamze olmasa, süreyya yýldýzýnýn Avuçlarýmdaki çizgilerin hatýrý olmasa Gözlerimden okunmasa,sergüzeþtlik Sensizlik dokunmasa kanýma Çekip giderdim belkide, bu þehirden
Ancak; Bir þairin ruhu aydýnlatýr karanlýðý Kalemi kýrýlýr yalnýzlýðýn bazen Oluk oluk mürekkep akarken beyaza Çarþafa sarýlýr,tütün kokan baharlar
Sanki; Eylülden kalma bir hatýra ismin Dudaklarýmdaki morluk Fanilamdaki koku, eylulden kalma Ve adresin hep ayni
Sahilden bir kaç adým ötede, ’Sevda marina’
Sadece; Senin adresin beni bu þehire hapseden Tüm yollarýn keþiþtiði nokta Tali bir yol belkide Belkide tarihi bir vaka Kimbilir? kimin inadýna?
Adresin hep ayný Eylulden kalma ’sevda marina’ Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.