EBABİL BEKLİYORLAR!..
Kumrular dostum benim, güvercinler sýrdaþým,
Laklakiyet çaðýmda, leyleklerdi yoldaþým.
Bir lokma ekmeðimi bölüþürdüm onlarla,
Balkonum boþ kalmýþsa; o gün piþmezdi aþým.
Martý çýðlýklarýnda Ýstanbul’u aðlarým,
Ýpek kanatlarýnda kesiþiyor yýllarým.
Ah Ýstanbul Ýstanbul, kir yaðýyor üstüne,
Mazide çýkmasaydý sana çýkan yollarým.
Ne aþk kaldý, ne gönül Çamlýca tepesinde,
Fetih ruhu çiðnendi Fatih’in Türbesinde.
Kumrular, güvercinler gizli yerlere sindi,
Sanki istilâ vardý yâdýn korkak sesinde.
Tüm kültürüm boyandý bir arabesk boyaya,
Diller, lügatler baþka; sýrtýmýzda angarya.
Kuþlar toplanýn artýk, siz taþlayýn Esed’i,
Hiç birinden hayýr yok kuþatmayý kýrmaya,
Ebabil bekliyorlar vataný kurtarmaya...
08.03.2017 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.