Ey düþbaz uygarlýklarýn asil prensesi bir halkýn dilini kanatan sloganlarla karþýndayým
madem adaletten söz ediyorsun öyleyse aþkta ýrk ayrýmý niye sen hangi ýrkýn prensesi hangi sömürgenin aþk korsanýsýn
volkanlar kaynamakta “mavi bir kadehten buselerin, magmalar gibi taþmakta” damýt yüreðime soðuyan lavlalarý kinini kusmadýysan hâlâ nasýlsa emrine amadeyim gel de mezarlýkta soy beni
ben kim miyim
aþka yenik düþmüþ ve istilaya uðramýþ bir yüreðin son prensi al elimden mihrine yazýldýðým beni
nasýlsa çorak bir yürektir bendeki içimde ihtiþamlý aþk mabedini ruhum dahil ilhak et herþeyi
varsay ki ta ezelden seninim varsay ki ebedim yok benim varsay ki korumasýz bir adayým ýsrarla bir uygarlýk yarat içimde
sen gücü elinde tutan prenses bense senin esirin
nasýlsa halkýma verdiðim sözü tutamadým talana muktedir yüreðimde varsýn depremler olsun dumanlar tütsün baþucumda
yeter ki sen zuhur et içimde yeter ki beni bütünüyle ilhak et ya da yangýn yerine dönmüþ yüreðimden rûcu et
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.