Çocukluğum ve Anılar 1
Eskiden… Çok eskiden
-Eskiyen çocukluðumuzda yani-
Evler göz hizasýnda
Evler birbirine yakýn… Birbirine yaslanýp duran
Evler düþlerimiz… Gülüþlerimiz… Evler biriken hatýralar mekâný
Sözler kýrmamaya dökmemeye
Ve aþka ve kendini sevdirmeye meyilli
Davranýþlar lümpen… Külhan… Arabesk
Ve fakat aþk kadar þýk
Aþklar platonik… Aþklar melankolik… Aþklar utangaç
Aþklar afiþe edilmeye korkulan derin bir sýr
Komþuluklar -bir fincan kahve kadar- kýrk yýl hatýrlý
Gözler birbirine yazýlan iki lirik þiir
Gözler aþkýmýzý ikiye pay eden sevinçli bir bakýþ olurdu…
Þimdilerde
Büyüdükçe büyüdükçe yani biz
Evlerde büyüdü
Çok katlý… Merdivenli… Asansörlü
Ve baþý zehirli bir mýzrak gibi göðün yüzünü delmekte…
Sözler ayrýlýkçý… Kýþkýrtýcý…
Gözler birbirine kör
Gözler birbirinden yüksek… Birbirinden alçak
Birbirine uzak… Birbirine tümden kapalý
Gözler göz göre göre birbirine kurulan hain bir tuzak…
Her gün… Her gecen gün…
Büyüdükçe büyüdükçe yani biz
Kuru bir topraða… Ölü bir yapraða dönüþüyor rengimiz
Rengimizi kaybediyoruz an be an;
Çiçeklerin rengini
Aðaçlarýn dallarýn yapraklarýn
Ve denizlerin ve göklerin ve gökkuþaðýnýn
Ve aþkýn…
Büyüdükçe büyüdükçe gri bir betona dönüþüyor rengimiz…
Ah! Çocukluðum “elma “ dersem çýk “armut” dersem çýkma
Elma… Elmaaaaaaa… Elmaaaaaaaaaaa…!
Haziran 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.