Göðüs kafesimi tekmeler kalbim
Uyanýr kan ter içinde
Kurtulmak ister
Ölü kokan mabedinden
Sabahýn hareleri
odamýn perdesini aralarken
Bülbül senfonisi gelir
çok uzaklardan
uykuya hasret bedenimi
Gömdüðüm geceden diriltmeye çalýþýrým
Bedenime yansýyan güneþ ýþýðý
Mezar taþýndan soðuk yüzümü
Delip geçerken
Gözlerim kaza kurþunu yemiþcesine
Vurulup kapanýr
Akþamdan kalma yýldýzlar
dans ederken zihnimde
Karanlýða kapýlan gözlerimde
Kirpiklerimin hançer izleri durur daha
Ýçimde ölenlere sesleniyorum
Toprak kokan kalbimden uçun gidin
Kalbimin duvarlarýndan silinin artýk
Nefes almak istiyorum.
Meryem Ayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.