ALAN DÜNYASIN

Neyleyim baharý neyleyim yazý,
Anamý babamý alan dünyasýn.
Yaþarým her günü kalbimde sýzý,
Toprak olup göze dolan dünyasýn.

Ýlkbahar gelince çiçekler açar,
Sonbahar gazeller havada uçar,
Azrail alemde canlarý biçer,
Yeþil yaprak gibi solan dünyasýn.

En güzel saraylar baðrýný süsler,
Malýna mülküne duyulur hisler.
Ecel vakti gelir kesilir sesler,
Viran baða sordum yalan dünyasýn.

Çocukluðum geldi gözüm önüne,
Düþlerimde baktým geçmiþ günüme.
Elli yýldýr gurbet yetti canýma,
Derin düþünceye salan dünyasýn.

Gönüller dünyasý benzer limana,
Aklý olan kullar uymaz zamana.
Aþýklar yandýkça düþmez gümana,
Sevdayý ikiye bölen dünyasýn.

Girene kapýný eþik edersin,
Görene kendini aþýk edersin.
Sorana yapýný maþuk edersin,
Ömür tüketene gülen dünyasýn.

Doyulmaz tadýna þeker gibisin,
Hiç durmadan dönen teker gibisin.
Derdini kaðýda döker gibisin,
Kýyamete doðru yelen dünyasýn.

Her insanýn senden geçiyor yolu,
Kiminin cebi boþ kiminin dolu.
Dindari Allah’ýn bir garip kulu,
Vurdukça kalbini delen dünyasýn.

Dindari/Osman Dindar/Ýst.
06 Aralýk 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: