YURDUM
Gün gelip, daðlarda leylak açarken.
Gözüme bembeyaz göründü yurdum.
Güneþ gülümseyip, ýþýk saçarken.
Tatlý bir havaya büründü yurdum.
Dað, taþ ýssýz kaldý, yaylalar mahsun.
Leylekler göç etti, keklikler yorgun.
Akarsu kurudu Karagöl durgun.
Bütün keþmekeþten, arýndý yurdum.
Özgürlük þarkýsý, ulurken kurtlar.
Bir lokma rýzýka kalmýþ umutlar.
Tilkiye, tavþana, kaldý hayatlar.
Huzura barýþa yerindi yurdum.
Kar erken yaðsa da sessiz kýrlara.
Göç yolu, farz olur kýrlangýçlara.
Sýcaklýklar gitti gelir bahara.
Zaten ezelinden, serindi yurdum.
Dadaþým sevdalý, vatan, bayraða.
Ay yýldýzlý bayrak, kutlu sancaða.
Sevgisini yazsa en yüce daða.
Belki de milyonda birindi yurdum
7.12.2023 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.