SENDEN ÜMİDİ KESTİM
Yýllar oldu beklerim ne gelen var ne giden
Günü güne eklerim yoktur senden söz eden
Bu topraklar bizimdi geçen benim sözümdü
Dönmedin hiç geriye görsün diyen gözümdü.
Senden ümidi kestim gelme artýk istemem
Döneceðim demiþtin sana geri gel demem
Yýldýzlarý topladým Samanyolu olacak
Gelenler hep giderse geriye kim kalacak?
Karda yaðsa göklerden yerlere güneþ doðar
O güneþ ki göklerde karanlýk olsa boðar
Gönlümüzde bir sevda ateþ gibi yanýyor
Bizi bilmeyen dostlar sanki aþýk sanýyor!
Kara sevda çekeriz yüzümüz asla gülmez
Herkes merak içinde gidenler geri gelmez
Biliyorum bu sevda baðrýmýzý yakacak
Bilenler bilir bizi bilmeyen hep bakacak.
DOÐANAY’ým gönlümde yine çiçekler açsýn
Beni sevmedin deme sen baþýma bir taçsýn
Gezdiðimiz yollarý þimdi dikenler kaplar
Çocuklar sokaklarda o dikenleri toplar.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.