HASRET DEDİKLERİ

Gönül havalanmýþ yüksekten uçar,
Ne zaman gülecek bilemiyorum!
Düþmanlar peþinde onlardan kaçar,
Ne zaman gülecek bilemiyorum!

Yollara dökülür çýnar yapraðým
Þehidin yattýðý kutsal topraðým
Göndere çekilen þanlý bayraðým,
Ne zaman gülecek bilemiyorum.

Hafýzlar toplanmýþ Kur’an okuyor
Tezgahlarda kýzlar Kilim dokuyor
Misk-i Amber gibi Güzel kokuyor,
Ne zaman gülecek bilemiyorum.

Hasret dedikleri yanýk bir türkü
Yiðidin boynuna dolamýþ kürkü
Kýzýl Elma diye son denen ülkü,
Ne zaman gülecek bilemiyorum.

Kan ve göz yaþýdýr adalet yolu
Ayrýkotu sarmýþ hep saðý solu
Paslý zincirlerle baðlanmýþ kolu,
Ne zaman gülecek bilemiyorum.

DOÐANAY’ým sevda içimde yanar
Dokunma yarama yaralar kanar
Bizi bilmeyenler hep mutlu sanar,
Ne zaman gülecek bilemiyorum.

Kemal DOÐANAY

Sosyal Medyada Paylaşın: