Dün gece, rüyamda gördüm seni! Fýrlayýp yataktan kalktým. Odamýn her yerine, gardrop’a bile baktým! Yoktun...
Þimdi sorsan; "nasýl gördün?" diye. Ýnan ki unuttum! Hatýrlamak da istemem! Çünkü sen tanýdýðým ilk günkü sen deðildin! Sýrtýmda týrnak yarasý, dilinde mayasýz sözcükler vardý! Mevsim yaz, sen soðuktun!
Önce elimi tuttun. Sonra býrakýp gittin ve unuttun! Dudaðýmda öpücük izi, tenimde teninin kokusu kalmýþ! Ne zaman solusam, hissediyorum hâlâ!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.