Uyan Yâr Uyan

Sararmýþ yapraklar mevsimi aþkýna!
yýkýlan evimin enkazýnda inleyen þiirlerimin depremzede mýsralarýna,
Feryatsýz figânsýz ak saçlý lâl akþamlarýn soluðuna,
Kanadýndan vurulmuþ bir serçe mi konar,
Sorarým þimdi ey kalb-i mihmâným sana!

Karlar üzerimde yorgan yastýðýmsa kara taþtan,
Titriyor dudaklarým sanmayýn ki ayazdan.
Can evimin çatlak duvarlarýndan sýzan,
Zehir kusa kusa sol kaburgama oturan,
Melûn bir hicrân-ý firkâtýn gamýndan!

Uyan yâr uyan artýk derin uykulardan!
Gözlerim görmez dilim söylemez oldu kanlý yaþýmdan.
Kalemim yazmaz kaným akmaz oldu ardýndan,
Bu sürgünüm yetmez mi can,
Af yok mu bu acýmasýz idam kararýndan,
Bir satýrlýk caným kaldý yâr,
Kalbin hiç acýmaz mý bir gün ölüm haberimi duyarsan!

Sosyal Medyada Paylaşın: