Solmuþ bir demet papatya misali ömrümle, Baharlarýma vakitsiz yaðmýþ erimez karlarla, Dinmek bilmeyen acýlarýmýn muhasebesi ile, Yine anýlarla hasbihal eyleme tellaþý içindeyim...
Belki piþmansýn diye solmuþ bir resmin þahitliðinde, Ýnceden hasrete tüten son sýgamýn dumanýyla, Kara trenle senden gelecek haberin arzusuyla, Yine vakitin þafaða çalmasýný beklemekteyim...