MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

PITIRCIK
Hüma Efkan

PITIRCIK



PITIRCIK

Duydum yine katýðýna ayrýlýk,
düþlerine beni katmýþsýn.
Elini kavrayacak elimi,
baþýný yaslayacak göðsümü özlemiþsin.

Ah Pýtýrcýk, ah!
Mihrine yazýldýðýmý bilmez misin?
Çaresizlik içinde çýðlýk çýðlýða sustuðumu görmez misin?

N’olur dert etme.
Ýkimiz de ayný kültürün kurbanlarý deðil miyiz?

Mavi diye bildiðimiz umutlarýmýzý
ve
kaderlerimizi ilkel töreler tayin ederken,
boyun eðmekten baþka var mý bir çaremiz?

Olur da isyan eder,
umutlarýmýzýn peþinden koþarak kaderlerimizi deðiþtirmek isteriz,
iþte o an celladýmýz olur törelerimiz!

Bilirim hicran ateþiyle yanar durursun.
Ýnan benim de,
caným acýyor!
Aslýnda acýyan caným da deðil.
Ruhumun derinliði,
yüreðimin nüvesine oturttuðum Pýtýrcýðýn yanmasýna yanýyorum!

O benim can dediðimdir,
varlýðýyla can bulduðumdur,
herseyimdir!

Sakýn nasýl olur ben,
senden daha çok sen olabilirim diye sorma?
Çünkü bunu anlatabilmem mümkün deðil!
Çünkü nedenini ben de bilemiyorum.
Çünkü daha önce hiç böylesine sevmemiþ,
ayný zamanda da,
böylesine caným acýmamýþtý!
Oturup da böylesine yavaþ yavaþ tükeniþimi seyretmemiþtim!
Ta ki seni tanýyana kadar,
ta ki canýn acýyana kadar!

Ýnsan sevdiklerinden uzaklaþtýðýnda,
ayrýldýðýnda özler ya,
ben seni yanýmdayken bile çok özlüyorum.

Sen daha önce böyle bir duygu yaþadýn mý,
senin de beni özlediðin oldu mu bilmiyorum?
Öyle ki,
yanýnda,
yakýnýnda olduðumda bile hep özledim seni!
Ayrý kaldýðýmýz zamanlarda,
özlemlerimi linç eden,
canýma, kasteden bir cani gibi!
Mahremimi ele geçiren bir sapkýn gibi vurup vurup yaralýyor beni!

Duysam baþýnýn aðrýdýðýný,
felaketim olur!
Kirpiðine nem düþtüðünü hissetsem,
yüreðime kan yaðar!
Kýrýlýr umuda uçan kanatlarým!
Mavi sularý kurur göçmen kuþlarýn!
Eksilir doðadan doðal kahkahalarým!
Ve ben,
annesini kaybetmiþ ve yaþamdan umudunu kesmiþ bir çocuk gibi öksüz kalýrým!

Bilirsin bir atasözümüzde; “Öksüz kuzudan koç olmaz” derler.
Ne kadar yerinde ve de güzel bir sözdür.
Tek derdin öksüz býrakmaksa beni,
ya da ruhumu okþamak için,
olmadýðýn zamanlarda öylesine;
“iyiyim” diyorsan,
çok üzülürüm haberin olsun!

Nasýlsa, öksüz kuzudan koç olmaz.
Rabbim hiç vermesin.

Ola ki bir gün ayrýlmak ister,
vedasýz gidersin benden,
Tanrý’ya mektuplar yazdým bilesin.
Tanrým; "al ömrümü, yama Pýtýrcýðýmýn ömrüne!"
Yeter ki,
acý çektirme ona.
Ya da,
onu baðýþla benim öksüzlüðüme.
Alarak bedenimi at cehennemine!
Yeter ki ayrýlýðý düþürme yüreðime…

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.