ŞİİR DEKİ HİKAYENİN SONU: SEVEN ERKEK YORGUN! AMA, ORTADA BENCIL KADIN YOK!

Yaþamýn son bulduðu, yaprak dökümü þu sonbahara inat!
Aralýk ayýnýn soðuk ve kasvetli havasýna inat gel...
Hadi, bir gece ansýzýn çýk gel...
Davet etmeme gerek yok!
Biliyorsun!
Kalbim, gönlüm seninle...
Hadi, durma çýk gel!
Atýl kollarýma! Sarýl boynuma!
Aralýk ayýna nispet edercesine gel...
Yalýn ayakta olsa...
Saçlarýn daðýnýkta olsa...
Yine de en güzel tebessümünle gel...
En güzel olduðunu düþündüðün halinle gel...
Aralýðýn o, soðuk ve kasvetli havasýna inat...
Gülerek gel...
Öyle ki, güller açsýn yüzümde...
Kuþlar uçsun, o güzel yüreðinde...
Sevginin timsalý güllerin...
Zerafetin temsili kelebeklerin ömrü uzasýn...
Gel sarýl!
Isýthahaya inat bu bedenimi...
Isýt bu üþuyen kalbimi...
Bana sýmsýký seven o sýcak kalbinle...
Bilir misin?
Herkesin bir sonbaharý vardýr...
Soðuk ve kasvetli...
Kiminin, yaþamadan yaþlandýðý...
Kiminin yaþlanmadan yaþadýðý…
Evet
Týpký, dört Mevsim gibidir insan hayatý…
Gülerken “yaza”...
Sevinirken “ilkbahara”...
Soðurken “kýþa”...
Hayalleri yýkýlýrken “Sonbahara” benzer...
Hadi, çýk gel...
Sevdiðini gösder...
Sevginle ýsýt üþüyen kalbimi...
Sen gelmezsen bak, yýkýlýrým...
Sonbahar olurum...
Sonra, yaðmur olur, dökülür, göz yaþlarým yanaklarýma...
Bir sonbahar yaðmuru gibi yaðýyor aþkým üzerine...
Bir sonbahar esintisi, gibi o, kadife sesin, kulaklarýmda...
Ey sevgili!
Ýlkbaharý, yazý boþ ver...
Herkes âþýk olur o, mevsimlerde... Seveceksen eðer beni...
Sonbahar yaðmurlarý üzerine, yaðarken sev beni...
Hadi gel...
Bak, üzüntüden ben akþam oldum...
Artýk, hayat yapraklarým dökülüyor usul usul...
Hadi inat etme gel...
Adý, sonbahar olan aþkým...
Belki bir soðuk sonbahar gecesi hatýrlatýr beni sana...
Yapraklar düþerken dalýndan bir bir...
O, apansýz ayrýlýðýmýzý hatýrlarsýn belki...
Hadi inat etme çýk gel...
Birlikte baharýn o, cývýl cývýl Nisan ayýndan çalalým biraz...
Biraz da, kuþlarýn o güzel melodi seslerinden...
Biraz da çocuklarýn neþeli kahkahalarýndan alalým...
Ve gök kuþaðýnýn renklerine boyayalým bu kasvetli hayatýmýzý...
Sen aralýk ayýnýn, ayrýlýk soðuðuna inat...
Kasvetli yaðmurlu havasýna inat...
Bak kollarýmý açtým sana...
Çýk gel duyarsýz sevgilim...
Hadi kop, koþ yaný baþýma...
Sol yanýma...
Baþýma...
Taç ol hayatýma...
Yani, hasretinle yanan baðrýma...
Sevdanla kavrulan yüreðimin tam ortasýna...
Bir sevgi seli gibi gel bana...
Senden sonra ne hazan kalsýn...
Ne yaprak dökümü olsun…
Belki bu soðuk sonbahar hatýrlatsýn beni sana....
Yapraklar koparken dalýndan tek tek...
Hayattan da beni nasýl koparttýðýný...
Yaþamdan nasýl koparttýðýný...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: