Üç kez yüzümü tutacaðým, Farkýnda olmadan yürüyeceðim bir uçurumdan. Sevgilim, ben yine yaralýyým, üstelik aç. Þubat’ý istemezsen mart da olur, yahut nisan. Yeter ki istediðin gibi dursun insan.
Bir yaranýn dilinden baþka bir yara anlar elbet, Yaradaþýz iþte, yaralarýmdan konuþ bana. Öyle hemen düzelmez, evet, Yan yana yanan mumlar gibiyiz.
Sevgilim, bana kol ger, Bað bahçe talan. En azýlý yalaný beslemiþ rüyalarý boz.
Ve sonunda, içindeki yangýnlarý söndüreceðim, Yarasýz bir yarýna kucak açacaðým. Gel, bana kol ver, Sevgiyle sararýz yaralarý, her birini anarýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
More. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.