TEMMUZ

Islýklar çalýyor temmuz
Yürek meydanlarýnda
Acýlarýyla
Hasretiyle bizi tutan aþkýmýz
Koþturuyor þimdi sokak çocuklarýyla

Bu ince yollarýn her biri kale kapýsýna çýkar
Bir kaç yürek bölmüþlüðümüzde vardýr
Terden yaðmurdan
Ve gözyaþýndan ýslanan sundurmalarýn altýnda

Oysa bu yollarý bir tek kuþlar bilir
Ve sen
Temmuz zaman gibi bölüyor
Ýki yakasýný boynumun
Þimdi ne göçmen kuþlar kaldý çatýlar da nede sen

Bu yaðmurlarýn hepsi kara gözlerime çýkar güzel yüzlüm
Ve istinasýz terk etmekte sana deðil
Elbet kuþlara yakýþýr
Yine de kuþlara benzeyen ömrümüz tatlý bir baharda
Islýklar çalýyor sanki yangýn yerinde can telasýnda

Bu temmuz ne mendebur ne yalnýz
Biz sokaklarýnda yalýn ayak fukara çocuklarýyýz
Bir kaç hayat unutmuþluðumuz da var elbet
Yamalarýyla sýrtýmýza bulasan bu eski kazaklarda
Bir kaç dilekte tutmusluðumuz var elbet
Gözlerimize karýsýn yaðmurlardan kurtulduðumuz da

Ýþte böyle bir hikayedir bu da
Anlatýlýr eski zaman þarkýlarýndan
Yine de
Çelikten evlerinize
Belki düþmez sarý saclý temmuzlar
Diþlerimizle böldüðümüz düþlerin en þarabi ve gülümseyen ölüleri
Oysa ne fevkale de yaþamaktýr öpmek gözlerinden þimdi denizi

Sosyal Medyada Paylaşın: