"Gel" de n’ olur sevda yarýsý!.. Hasret kaldým bu sesine. Býrak ihanete uðrasýn bütün umutlarým!.. Ýste mühür vurayým kaderin cilveli bûsesine.
Ýlk kez masallarýn yalan olduðunu sayende fark ettim. Ninnilerin büyütmediðini... Aðlamanýn fayda etmediðini...
Çok özledim o hülyâlý bakýþýný. Benliðimi çürüttü yokluðun. Tersine çevirdin hayatýmýn akýþýný. Ay ýþýðýnda yandým. Deryalarda kurudum. En tatlý meltemlerde sallandým saða sola.
Biliyorum... Dalgalýydý gönlüm biraz. Tahammül edilecek gibi deðildi. Ama þunu bil ki; Arza maðrurca bakan baþým, tek senin önünde eðildi.
Þimdi bu hayatýn üstünü tek baþýma nasýl öderim? Unuttum dediðin yerden nasýl devam ederim?
"Gel" de n’ olur sevda yarýsý!.. Engel olamaz zaman. Hiddetime demir parmaklýklar dayanmamýþ ki. Zembereði kýrarým inan!..
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
tövbeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.