SÖZ

Nasýlda kanmýþtým her saza söze
Özümü delip geçmiþti her kurþuni kelime
Kavgam kimseyle deðil yalnýzca kendimle
Ýçimde kocaman bir yarýk var
Tuz basma tasasý taþýyor gövdemin aðýrlýðý
Öfke kusuyorum güneþli her saate...

Lacivertli akþamlar kudurmuþçasýna beni alýp götürüyor
Dýþarýda yaðmur bastýra bastýra þiddetle yaðýyor
Ben ise köþe bucaklarda þarkýlar mýrýldanýyorum
Köþe kapmaca oyunu dolu arsýz þu dünyada...

Ne zaman bir þeyler yapmak için adým atsam
Bir kafes içine býrakýlmýþ misali boðuluyorum
Gözlerim kapalý ruhum alacakaranlýk
Hiçbir þeyi iyi göremez hale geldim...

Bu aralar kendi kendimle yapayalnýzým
Ama sana söz veriyorum
Yine yeni yeniden ayaða kalkýp hayata sýfýrdan baþlayýp
Sarý lalelere yeþile göz kýrparak
Siyahla özdeþleþerek
Dostluðun sevgi mührünü basacaðým beni duyuyor musun?

Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın: