Vadiden havalandý keklikler
dereler berrak akarken
pembe açtý yanaðýnda
gül/dü
dudaklarýnda hece
beyazlar içinde
yüzünde siyah peçe
çýplak bir haykýrýþ
sanki bir ateþ topu
aðzýmý alevleriyle yalayan
düþ/tü
gecede yýrtýk kýrmýzý
þarap mýydý
ateþlerini yüzüme çarpan
yoksa o dilber mi?
kendimden geçtiðimde
ney’in naðmeleri kulaklarýmda
bir de kalan o yangýn
“hangi yýldýzdan düþtük de bulduk birbirimizi "
kaç geceyi yaktýk alev alev
kaç gece öldük…
öldük de
hep
kaç kere
dirildik bir anka gibi... kaç kere .........
...
Fikret Þimþek