Öyle yalanlar söyledin ki, Günahlarý bile biraz daha kirlettin. Ýki parçaya ayrýlmýþ Ýstanbul gibisin Düþlerin kurumuþ mürekkebisin
Dinlemem artýk sevda masallarýný titreyen dudaklarýndan Bana yeter bir damla keder Dertten yana boldur servetim Gözyaþýný miras býraktý kader
Açýk kalmýþ bir kucak býraktýn ardýnda Kýrýlmýþ bir oyuncak Bir enkaz kaldý geriye Bir hüzzam, bir hicaz
Öyle yalanlar söyledin ki Beni hakikate düþman ettin Oysa sayende hiç tanýmamýþým Süt beyazýný Tozpembeyi Deniz mavisini
"Zamanla her þey geçermiþ..." derler Ne yazýk ki her geçen zaman kafes gibi kapandý üstüme Zamanla sevdim Zamanla aldandým ...ama zamanla unutamadým
Çoktan son nefesini verdi hayallerim Herkes gözü yaþlý fotoðrafýmý sýrayla gezdirsin ellerinde Artýk sen de mendil taþýrsýn, hatýralarýn cenaze törenlerinde
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
tövbeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.