Yüreðimde hüzünden bir devrim var bugün Gülüþün, çelikten isyanlarý bastýrýr Yalnýzlýk kadar yalnýz, Bir o kadar da yasaktýr intihar Sevgilisi yoktur karanlýklarýn Ve artýk sevgisi de kalmamýþtýr Düþlerinde siftah yapmamýþ melek misali, Hafifçe kepenkleri kapatýr
Artýk yitirecek ne kaldý Acýmasýz, acýnasý duygular mý? Ötekileþtirilmiþ hayaller mi? Ve dünyasal, bir takým kederler mi?
Yüzümden aþýrýlacak kaç gülücük kaldý? Ne zaman hapsolurum gürültülü kahkahalara? Yarýna kaç umut býraktým, Yarýnlar geldikçe, kaçýrýlacak olan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazanmusluoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.