Ölümcül yaralarým Ne zaman baðdaþ kurup otursa Ensemdeki çukurun döngüsüz kemiðine Sýrtýmdan göðsüme kazýlýr dualanarak mezarlar Göðsü sýr nefesli kuþlarý tavaf eden gögdü Yarasa kabuklu kýrýlmalar
Gül kaynatan ateþe döktü bülbül kanatan pütürünü Köküne devrilen közdeki sessizlikte Karýnca sezgisi Ölüm patili tanrýlar yânar Birde ruh üflenmemiþ bedenler can bulur Bir çocuðun gözleri yüzümde gezinirken Aþkla cehennemi secde eden bir günah arasýndaki sýnýrdý nefesindeki kevser
Ne derindi Ne suskun bir yas Ölūm gibi soðuk bir mabet Sessizliðin kimsesizliðin dibi Erkil kaygýlarýn gýcýrdayan diþlerinde annem çene kemiðinde ben Sýzýnýn duldasýnda yeniden doðuruyor ikimizi birden
Acýnýn buruþturduðu sayfalarda gördüm Binlerce gelinciðin kendi sessizliðinde öldüðünü Paniðe kapýldý yaralarým Iþýk hýzýyla Ürpertinin elbiseni giydi kalbim Aklýmdan akan cümleleri dilimle yalayýp topladý bilincim Çocuk gibi büzdüm dudaklarýmý Annemin elbisesindeki solgun renge Yüzündeki kupkuru güllere Güneþin gözlerinde Sessizce buharlaþmayý bekleyen mahzun çocuksu bir suydu içim
Sosyal Medyada Paylaşın:
rengim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.