raflarda aþk bitti son aþk biletini aldý yüreðimden.. yine temmuzu böldük iki karþý yaka gibi Aðla yüreðim aðla
basýlmýyor kelimelerin özgeçmiþi idare ediyoruz naylon faturayla sinesine çekildi nokta vürgül eksersiz yapýyor bir kaç organ gerisinde mola..
ufka bakmak seviyorum diye bilmek sadakat kelimesini anlayabilmek temmusa bir çiçek vermek katre katre ötesinden mor dudaklara karga kondu öpmek öpülmek zor iþ bayým..
iç çekmek bitti... Gözlerin karnesi iyi deðil sözlerin deðeri sývasý dökük kerpiç duvar gibi Yinede içim kýpýr kýpýr güne soruyorum kendime defin edilen kalbimin neresindesin
Aþk Ankara Ýstanbul arasýnda bir yerde hangi köftecid kýyýlýyor... inçe inçe gram gram... eskiye uzandý parmaklarým.. gülmek istiyorum ya sevdiðime ya anama..
Demir en güçlü yerinden kýrýldý kaldýmý örs kaldýmý çekiç þimdilik rica ediyorum sorma raftakini. aþka dair ne varsa öldü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.