30 Eylül 2023
O kýrmýzý topraklý baðlarý
O bahçesi çiçek dolu
O kuzine sobalý evi unut.
Unut mutlaka unut
Unut ama unuttum diye de
Sakýn üzülme.
Unutmazsan eðer, hiç þüphesiz
Ölüm birgün gelir ve sana unutturur.
Saçlarýný sana süpürge eden
Sana dört evlat veren
Fedakarlýkta sýnýr tanýmayan
Topraða senden önce kavuþan
O kadýný unut.
Unutmazsan eðer, hiç þüphesiz
Ölüm birgün gelir ve sana unutturur.
Evlatlarýndan hangisini daha çok sevdin
Ya da
Sevgini hepsine eþit pay edebildin mi
Hiç anlayamadým ben bunu ama
Sen evlatlarýný da unut.
Unutmazsan eðer, hiç þüphesiz
Ölüm birgün gelir ve sana unutturur.
Ölüm iyidir, sakýn korkma
Bu dünyaya ait ne var, ne yok
Tüm hesaplarý kapatýr.
En güzel ölüm zamaný
Ya çiçeklerin açtýðý ilkbahar
Ya da doðanýn binbir renge büründüðü
Sonbahardýr baba.
Sen sonbaharý seçtin
Bana mevsimlerden ilkbahar ve
Bir de, hiç aklýmdan çýkmayan anýlarýmýzý
Ölüm beni almadan önce unutmak kaldý.
Ama unutmak zordur, biliyorum
Çünkü, bunu, hüznün senin alnýnda çizdiði
Desenlerde gördüm ben baba.
Cahit Fýkýrkoca
07.10.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.