Hayatın gerçek yüzü
Bir çuval inciri berbat ettik biz
Elimize, yüzümüze bulaþtýrdýk her þeyi
Sonra, birbirimizi tanrýya emanet edip
Kalbimizi yaka yaka
Terkidiyar ettik buralardan
Dönüþü yok artýk diyorlar, bu gidiþin
Tek yönlü bu biletin, bu hayal aleminin.
Bir yýldýz kaydý gökyüzünde gördüm
Bir kara bulut çöktü sevdamýzýn üstüne
Artýk güneþ doðmayacak benim gönlümde
Ben, bunu çok iyi biliyorum.
Ýnsanlar, insan deðil sadece insanýmsýlar
Hayatlarý hayat deðil cehennemde yaþýyorlar
Çünkü, iki hakikati içlerinde barýndýramýyorlar
Biri aþk, diðeri aþk ile gökyüzünde ýþýldayan yýldýzlar.
Çekiþtirdiler bizi bazen söz ile
Bazen de, gözleriyle, aþkýmýzý lime lime ettiler
Çekip koparmak istediler, bizi birbirimizden
Belki bunu bugün baþardýlar ama
Ati bizim; ben, bunu çok iyi biliyorum.
Kendileri gibi huzursuzluðun
Kendileri gibi sevgisizliðin
Kendileri gibi kötülüðün alevinde yakmak istediler bizi
Biz yanacaksak aþk ile yanmalýyýz
Gönlümüzdeki sevdanýn korunu harlamalýyýz.
Bir kandil sönerse eðer
Bilirim ki, melekler, bir kandil yakacaklar yeniden
Kandiller, bu kainatta hep var olacaklar
Aþkýn hakikatini yýldýzlarda aramalý
Bu defa, hayatýn gerçek yüzünde
Biz yine kavuþacaðýz.
Cahit Fýkýrkoca
16.11.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.