AKIL ERMEZ...
Akýl ermez,YARATANýn iþine,
Alem içinde ALEM var,binlerce...
Öyle istediði için ,öyle oluyor,
Her fani burada YÖNÜNÜ ARIYOR...
Herþeyi bir SIR PERDESÝNDE,
Yaþý saklýyor,GÖZLER ÝÇÝNDE...
Bedelini ödeyerek ,öðreniyor her insan,
Çok çabuk geçiyor,ömürler ÝNAN..
Nefreti bilmeden,SEVGÝNÝN
Sevmeyi bilmeden ,vermenin
BÝLEMÝYORSUN TADINI...
HER YAÞ,ACIDAN AKMIYOR KÝ!!!
Eller vurunca tellere,
Kulaklara düþen ,ne ki?
Sevda girince kalbe,
ÇÖLDE MECNUN,ATEÞTE PERVANE NE KÝ?
Pervaneyi ateþe çeken neyse!
Huzura giden yolda,iþte öyle...
Hiç gördün mü,kayalarýn aðladýðýný?
Kalpsiz,bilirmi,VEFAYI,SEVDAYI?
Saðýr duvarlarda yankýlanýr,
SESSÝZ ÇIÐLIKLAR...
Gören gözlerde,UMARSIZ BAKIÞLAR...
ALEM,
ALEM BUNUN ÝÇÝN YARATILMADI...
SELAM OLSUN,GÖNLÜNDE,
HAK KA SEVGÝYLE GÝDENLERE....
turgut CENGÝZ 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.