Seni Özlemek Yaşamın Diğer Adıdır

Seni yüreðime hapsedip gidiyordum
Sisler arasýnda kayboluyordum
Gidiyorum, hayalin gözümde perde
Gidiyorum, kýþ soðuðu üþüyorum
Ýsmin dudaklarýmda donuyor
Sýcak kahve niyetine içiyorum seni
O umutsuz, o uzak aðlamalarda.

Geceleri ay ýþýðýnda, dolunayda
Yalnýzlýðýmý yýldýzlarla paylaþýr
Seni kara bulutlardan sorardým
Kara haber duyar, karalar baðlarým.
Güneþ doðuyordu sonra
Resimlerin ellerimden kayýyordu
Su oluyordun
Sonra ateþ, sonra yaðmur
Ve ellerimden akýp gidiyordun
Suya özlem duyar gibi özlerdim seni.

Maðaralarýn kuytu köþelerinde
Suskun sazýn feryadý kopardý daðlara
Hasretin gurbetinde
Uzaðýn yakýnýnda
Yol bulmaz adreslerde
Özlemeye baþlardým seni.

Atlaslar gezdim
Kerpiç duvarlara yaslandým
Tarlalara aþkýmý ektim
Aðustos sýcaklýðýnda serabým oluyordun
Yarmýþken sýcaklýðýn en delisini.
Topraðýn suya hasretidir seni özlemek.

Ömrümün yirmisinde
Seni ekmek gibi, su gibi sevdim
Kayan her yýldýzdan
Seni soruyordum
Adýný saklýyordum rüyalarýma her girdiðinde
Sakalým bir isyan
Saçlarým kýþtan kalma beyaz
Ve gök kuþaðýnýn yedi renginde
Haftanýn yedi gününde
Özlem duyardým açýp solan bahar çiçeklerine.

Gül tadýnda aðladým nisan yaðmurlarýna
Rüzgârlara savrulan gülüþlerine
Bir de þiirlerine aðladým
Masum duygularýn asiliðinde.

Eksilmedi hiç bir zaman
Yüreðimde sevgin
Kurumadý býraktýðýn laleler, býraktýðýn umutlar
Ve aþk adýna ne varsa.

Bir gece, bir beyaz gelinlikle giriyordun rüyalarýma
Daðlar ardýndan doðan umut oluyordun
Kapýmý çalýyordun, yanaðýndan yaþlar akýyordu
Ellerimi uzatýyordum sana doðru
Ve sabah horoz ötüþünde
Gönülleri fetheden bir ezan sesinde yitirdim seni
Yine özlemlerim, yine hayallerimle baþ baþa kalýyordum.

Ýsmini gizliyordum
Günahsýz bir bebek aðlayýþýnda
Harcanmýþ bir gençliðin ardýndan
Allah’a yalvaran dudaklarýmda
Oturup dövünmelerimde
Önce anneme
Sonra sana yazdýðým mektuplarýn hüzün dolu satýrlarýnda
Sevmeyi öðrendim umutlarý,
Namlunun ucunda
Bir avuç gözyaþýnda
Su özlemidir seni özlemek.

01.12.1998
Salý 15:30
Sosyal Medyada Paylaşın: