SÖYLEYEMEM
yeþiller ardýnda maviliklerin bitiminde koca bir dað
baþý karlý yureði ateþ hayat veren toprak
o benim geçmiþim mazim geleceðim
adý ne diye sorma söyleyemem!
o bir yýldýz ýþýðýn hüzünlü salýnmasý
yaklaþamadan uzaktan seyere daldýðým
hayata inat yaþadýðým
geceleri mehtabým gündüzleri gök kuþaðým
adý ne diye sorma söyleyemem!
bir bestenin naðmeleri ruhuma ulaþan
nihaventten hicaza geçiþteki yumuþak taksim
hoþbir peþrevle baðlanan gönül yolu
adý ne diye sorma söyleyemem!
kýrýk dökük bir geminin o kaptaný ben miçosu
açýlmýþ maviliklere dönmez geriye
hayaldir belki varýlacak son liman
yinede elele kabullenmiþ hýrçýn dalgalarý
adý ne diye sorma söyleyemem!
anlatamam onu sana kelimeler yetmez
doðan bir bebeðin aðlamasý gibi
oruçlu bir bedenin iftarý gibi
kanserli bir hücrenin yenilmesi gibi
günahlardan sýyrýlmýþ bir ruhun inzivasý gibi
adý ne diye sorma söyleyemem!
o aynadaki ben yüreðimdeki ben
bendeki ben ve yine ben
adresi yok kimliði yok cinsiyeti yok
umuda yolculuðun son istasyonu
adý ne diye sorma söyleyemem!
sem_39
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.