Bilemiyorum

Bilemiyorum

Dünyanýn çivisi çýkmýþ diyorlar
Görüp de duyarsýz olamýyorum
Gariban canýndan býkmýþ diyorlar
Zalimin yüzüne gülemiyorum.

Aðaya darýldým, öfkemi astým
Dereden kaçarken çamura bastým
Süt yaktý dilimi, yoðurda küstüm
Kimden öç alayým, bilemiyorum?

Aþký buza gömdüm hala piþiyor
Gönlümü kýranlar mutlu yaþýyor
Düþtüm bir girdaba boyum aþýyor
Dertlerim dað gibi, bölemiyorum.

Ezilen susmalý, kader dediler
Güçlünün borusu öter dediler
Her çile ölümle biter dediler
Bu iþte güzellik bulamýyorum.

Dedim ben kaderi ilim bilirdim
Ölçüdür diyeni âlim bilirdim
Þu alýn yazýyý film bilirdim
Yerleþmiþ dogmayý silemiyorum.

Hakikat komada, vicdan kuruyor
Muktedir hukuku nefse yoruyor
Þakþakçý el pençe selam duruyor
Barajýn suyu pis, salamýyorum.

Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: