Bu ben deðilim...
Bu ben, Ben deðilim.
Her þeye kýzýyorum,
Nankör kedilere çok kýzýyorum
Salyalý köpeklere de...
Her þeye kýzýyorum
Bütün kibirli kanatlýlara,
Zehirli sürüngenlere
Ama en çok kendime kýzýyorum...
Yürüyüsüme, mimiklerime
El-kol sallayisima,
gülmeden gülüyormuþ gibi,
anlamadan anliyormusum
gibi yapmama...
Her tanýdýk yabancý sanki,
O anlýk baþ roll alanlara,
bin sürat olanlara,
O anlýk Don deðiþtirenlere
Çok kýzýyorum...
Her þeye kýzýyorum,
Gökleri iþkâl eden bulutlara,
Çamur sýçratan yaðmurlara
Küfürler ediyorum...
Gökkuþaðý neden bu kadar solgun,
sanki baþka Zamana ait,
sanki bütün renklerini geçmiþte
birakmista gelmiþ gibi...
Sanki, sanki...
Bu kadar öfke kötü biliyorum,
Ama böyle olmamalýydý insanlýk,
Günahkar ellerimizle bogmamaliydik
bütün kutsallýklarý,
Babalarýn þefkatli kollarýný kirmamaliydik
öldürmemeliydik içimizdeki çocuklarý,
çok kýzýyorum kendime çok
Bu ben deðilim,
Bu ben, Ben deðilim,
Bu Zamana ait deðilim...
Ekber. A Münih
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.