Anne Yaşamdır

Bahar çiçekleri gizlenmiþ karlar altýnda
Memleketime yaz güneþi selam durmuþ sýla özlemine
Ve ben gurbet adamýyým
Yani bayramsýz, yani hep kederli bir yüz
Gurbet hüznüyle, yoðrulmuþ mayam
Annem ak sütünü vermiþ yýllarca
Sözlerim kalemim kadar koyu
Ve ellerim tabakalý, tenim ter kokulu.

Ben annemi özlem türküleriyle andým
Her sokaktan, her kaldýrýmdan bir hatýra
Postalanmýþ karalanmýþ mektuplarda
Gül açmýþ memleketin dört bucaðý
Oysa gülüm kopuk, gülüm yaralý.

Annem gerçek aðlayaným.
Annem ilk hasretim
Annem yaramýn dermaný.

Kara trenler, türkü türkü
Yollar uzak kavuþmaya
Gecelerin ortasýnda yollar tükendi
Anlýmdaki derin çizgilerde, annemi özledim
Annemin beni özlediði gibi...
Topraðýmý göndermiþ
Ýçinde kahreden yalnýzlýk
Ýçinde sevdiðim gülün kokusu.

Annem dert ortaðým
Annem sürgündeki çiçeðim.
Annem yüreðimin gerçek acýsý

05.02.1999
Cuma 00:46
Sosyal Medyada Paylaşın: