UMUDUN UFKUNDA
Üstüme üstüme,gelen hayattan,
Yoruldum attýðý,sille tokattan,
Düþüp düþüp tekrar,yine kalkmaktan.
Kader sillesini durmadan atmýþ.
Bir yangýndan çýkmýþ,gibi yüreðim,
Dumaný üstünde,sýcak küllerim,
Bir hüzün közüne dönmüþ gözlerim,
Zaman küllerimi,rüzgâra katmýþ.
Odam kireç tutmaz,dört duvarý buz,
Efkârlý gönlümün,dört mevsimi güz,
Firâkýn nedeni,bilmediðim giz,
Gönlüm ayrýlýðý,seninle tatmýþ.
Karamsar geceler,sabaha uzak,
Seraplar ufukta,gönlüme tuzak,
Gönlümün yarasý,þifadan ýrak,
Aþk firâk koynunda,uykuya yatmýþ.
Kokunu tenimde,yarim ararým,
Turna kanadýndan,müjde sorarým,
Kýrgýn gözyaþýma,özlem sararým,
Rüzgârlar kokunu,meçhule satmýþ.
Hasretin,özlemin,aðýr yük oldu,
Hayâlin ufukta,hep serap oldu,
Kader diyemezsin,bak zulüm oldu,
Umudun ufkunda,güneþim batmýþ.
Tuðal KÖSEMEN
22.Kasým.2023
Gönül dostu katkýlarý : Teþekkürlerimle...
Okuyan aðlasýn,gören aðlasýn,
Beni derde salan,kara baðlasýn,
Eleme garkolsun,aðýt söylesin,
Gözümde ýþýðým,gerim buz tutmuþ.
......Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.