Son kerteye geldi Kasýmýn sesi,
Cümlem hazýrolda, kimi beklerim.
Çarçabuk geçmezmiþ, Eylül hevesi
Her bir yaným dulda, göðü koklarým.
Kalbim ele sýðmaz, kendinden geçer,
Dökülür yapraðým yükselir uçar,
Gözlerim perdeden nabzýmý ölçer,
Âmâ bakýþýmý gizler saklarým.
Yürüyüþün rüzgâr, nefesin bora,
Karýþtý yüreðim bak anafora,
Sancýný çekerim ben ara sýra,
Derdimin ucuna seni yüklerim.
Denizler çekilir, sana vururken,
Kendini paralar, durup dururken
Dalganýn sefasý kumda çürürken,
Seyrine dura dura seni yoklarým,
Ýþte olan biten hepsi bunlardý,
Göz duvar ardýnda kim var anlardý,
Birisi sus dese, durup dinlerdi.
Kalýbý izinden vurur oklarým.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.