GAZZE DOKUNUŞLARI
Ey katiller sürüsü, insanlýk fukarasý...
Filistinli þehidin gül kokuyor yarasý
Operasyon çocuðu, yoktur senin vicdanýn!
Dolar yýðýný deðil kanla dolu cüzdanýn
Bülbüller ötmez olmuþ, baðlar virandýr þimdi
Köz köz olmuþ can mülkü, yürek nirandýr þimdi
Þerde hayýr gizlidir, hikmetini bilemem
Yüreðim yaralýdýr, sen aðlarken gülemem
Hakikatin gür sesi, mazlumlarýn eliyiz
Zalimin karþýsýnda hepimiz Gazzeliyiz
Günü gece ediyor bombalarýn dumaný
Çocuklarýn çýðlýðý titretir asumaný
Paslý kýlýç saplandý Ýslâm’ýn haremine
Engel olmak müþküldür gözümüzün nemine
Cehennemden farksýzdýr Gazze’nin sokaklarý
Siyah tülle örtülü bu þehrin þafaklarý
Yaðmura kan karýþtý, tanklar ölüm kusuyor
Konuþmasý gereken, tuhaftýr ki susuyor
Müslüman topraðýna oturdu siyonistler
Yüzü katran karasý, kudurdu siyonistler
Gazze’de hazan vakti, dökülüyor yapraklar
Güllerin dalý kýrýk, kan kokuyor topraklar
Topraða karýþanlar ana, baba, bacýdýr
Giden cennet yolcusu, kalmak daha acýdýr
Yaþayan canlý ölü, ölü cennet düþünde...
Kimisi yedisinde, kimisi yetmiþinde
Koyaklara seslenir uðultulu tepeler
Kelebekten daha az burda yaþar bebeler
Bir gün gerçek olacak mazlumun dilekleri
Cennette dolaþacak Gazze’nin melekleri
Soykýrým yaþanýyor, bari bunu gör dünya
Hakk’a kulaðý saðýr, hakikate kör dünya
Asrýn firavunlarý ölümden besleniyor
Okyanus ötesinden iblise sesleniyor
Ayaklar taþýyamaz vicdanlarýn yükünü
Gazze’de Müslüman’ýn kuruttular kökünü
Kalakaldýk ortada budanmýþ çýnar gibi
Zalimlerin vicdaný kurumuþ pýnar gibi
Mazluma sýrt çevirdi, zalimi tuttu dünya
Kýnamaktan da aciz, dilini yuttu dünya
Hâk ile yeksân Gazze, ne ev kaldý ne çarþý
Mazlumlarýn feryadý þimdi tutmakta arþý
Acýnýn tarifi yok, tarifsizdir bu acý
Bahçemizden uzak ol, kuru garkat aðacý
Netanyahu’yla Biden olmuþ kýrk yýllýk kanki
Gazze’de mümin olmak ateþten gömlek sanki
Güya zafer kazanmýþ, alçak adam kasýlýr
Merhem sürecek yerde, yaraya tuz basýlýr
Nemrut’un ateþinde açan gülsün ey Gazze!
Öldürmeye gelenler sende ölsün ey Gazze!
Hastaneler, camiler, bombalanýr okullar
Ýdrâkler darmadaðýn, yangýn yeri akýllar
Mevsimlerin hepsi kýþ, bahar ve yaz kalmadý
Yaralar bini geçti, basacak tuz kalmadý
Kökler aðýr yaralý, can çekiþmekte dallar
Narin güvercinlerin ensesinde kartallar
Siyonistin ruhu yok, yalnýz kemik ve ettir
Çocuklarýn yüzleri tebessüme hasrettir
Beyaza bürünmüþtür mazlumun þakaklarý
Ölüme açýlmakta Gazze’nin sokaklarý
Gözlerde kanlý yaþlar, kirpikler çürür nemden
Gazze’nin dört bir yaný farksýzdýr cehennemden
Çocuklarýn gözleri kan çanaðýna dönmüþ
O eski ýþýltý yok, gözlerin feri sönmüþ
Mehterin týnýlarý aðýtlara dönüþür
Çocuklarýn düþleri gece ayazda üþür
Yaradan’ýn emridir, þahadet bir çaðrýdýr
Yanan Gazze deðildir, Müslüman’ýn baðrýdýr
Kesmeye adam gerek siyonistin dilini
Söndüren nefes gerek kan dolu kandilini
Beþþar Esad bir yanda, öbür tarafta Sisi
Bunlar baþta oldukça çýkmaz ümmetin sesi?
Sýra size gelecek haç hilâli yenince
Çýkar tokmaðýn sesi baþýnýza inince
Ey Arap kardaþlarým, sizde hiç mi vicdan yok?
Cennet ulularýnýn hiçbirinde cüzdan yok
Festivaliniz batsýn, ne diyeyim ben size?
Bu paramparça ümmet nasýl çýkacak düze?
Gazze’nin mazlumlarý boþuna imdat bekler
Yatacak yeriniz yok, ey arlanmaz þebekler?
Nere baksan karanlýk, tanklar ölüm kusmakta
Ümmet süt dökmüþ kedi, korkmakta ve susmakta
Bu alçaklarýn kini kusa kusa bitmedi
Ýki milyarlýk ümmet on milyona yetmedi
Gazze’ye bomba yaðar, siz yaðmurdan kaçarken
Buralarda sis hakim, orda hava açarken
Mazlumlar bu acýyý ne zaman unutacak?
Bir el uzansýn gayri, bu âh sizi tutacak
Ebrehe, Netanyahu; bugün füzedir filler
Ebabil beklemeyin, uyanýn ey gafiller!
Bu ne büyük acýdýr, gökleri tutar âhým!
Gazze bombalanýrken aðlar ilk kýblegâhým
Bu toprak iyi tanýr Musa ile Ýsa’yý
Hak bir gün indirecek baþýnýza asayý
Bu çapsýzlar Ýslâm’ýn defterini düremez
Yüreðin yangýnýný gözyaþý söndüremez
Dünyayý döndüren güç, zannetme ki bakacak
Gazze’yi yakan ateþ tüm dünyayý yakacak
Zulüm payidar olmaz, zalim belâ bulacak
Gazze þaha kalkacak, zafer Hakk’ýn olacak
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.