İkiyi İki Geçiyordu

Saat gece ikiyi iki geçiyor,
aklýmdansa doludizgin efkâr geçiyor:
"Hayatýn daha ne kadar sillesini yiyeceðiz?"

Galiba delikanlýlýk dönemimin doruklarýndaydým.
Bedenim de, hele ki sol bacaðýmda tuhaf hisler, aðrýlar oluþsa da
ruhum onca aðrýsýna raðmen uyumak istemiyordu.
Kalkýp bir þeyleri deðiþtirmek mi?
O bu saatte mümkün deðildi.
Evet bir þeyleri deðiþtirmenin vakti, saati vardý,
ve deðiþimin ne vakti ne saati gelmiþti, erkendi.
Bana kalýrsa ikiyi iki geçe insanlarýn da uyuyasý yoktu.
Sergilenen, uyuma zorunluluðundan doðan, sade bir uyuma numarasýydý.
Herkes biþiler peþindeydi aslýnda, sabah olsa da yapsak düþüncesindeydi.
Nereye kadar gidecekti bu böyle,
insan yetiþtiremeyecekti koþarak, öyle.
Bize tevarüs eden deðildi mal, mülk
bize tevarüs eden büyüklerimizden, kaygýydý, gerçeði söyle.

Saat ikiyi iki geçiyordu ve bu deðiþimin vakti deðildi.
Neyse ki gün doðmamýþtý daha, role devam edebilirdi insanlar.
Tevarüs edeni dikkate almadan,
karmaþýk rüyalarda savrulabilirdi.
Sayýklayýp bilinç altýndakileri, rahatsýz edebilirdi
etrafýndakileri.
Arpasý fazla gelen nesebi belirsiz
varlýklar, hoyratça tepinebilirdi durmadan.
Daha sabaha çok vardý, horozlar ötmemiþti.
Horoz kalmamýþtý oysaki ezansa,
ezan duyuramýyordu sesini, þehrin celladý yüksek binalardan.
Duyuramýyordu, sesini insanlar yüksek makamlara, en alt tabakalardan.

Görevimiz sesimizi duyurmak deðildi zaten
bir yere.
Görevimiz birileri duymasa da, her þart ve her anda
hakký terennüm edebilmekti gönülden.
Vakit aydýnlýk bir sabaha iþaret ediyordu, anlaþýlan deðiþtirmenin vakti gelmiþti bir þeyleri.
Ama durduðunu yenice anlayabildiðim saatim ikiyi iki geçiyordu.

Ýsmail YILMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın:

İsmaailylmz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bitmeli Artık Fâni Pazarlık Türk Bekler Mazlum Kahramandır Şehit Sarman Sen Kimin Kedisisin İkiyi İki Geçiyordu Adına Aşk Dediğim Birkaç Yaşanmışlık Üzerine-1 İnsanı Yeşertendir Ümit