HARŞENA’NIN KIZIYIM

Dilimden savruluyor çýrýlçýplak bir dize
Kýzarýyor arýndan bir anda kelimeler
Halimi sunmak için gerek var mýdýr söze
Göresim geldi diye içimde kuzu meler
Ruhumdaki bu sesi hapsederek susturun
Haykýrmazsam ölürüm yapmayýn biraz durun.

Hasatsýz topraklarý yakýp kavuran bendim
Bulutlarýn suyunu saklayýp mendilime
Bir hazan mevsiminde yelle savuran bendim
Paslý kilit vuruldu engel koyup dilime
Dikin sarp yamaçlara bu þiir heykelini
Ýhtiyaç duyan herkes tutuversin elini.

Þýmarýk dizeleri çýkarýn defterimden
Neþesini saçacak görülecek her yana
Nefretleri akýtýn alnýmdaki terimden
Sevgi i mgesi saçýn ellerimle cihana
Cüretkâr adýmlarla doldurun her boþluðu
Cümleler anlatamaz duyduðum sarhoþluðu.

Asýrlardan süzüldüm Þirin’iyim Ferhat’ýn
Necati’nin Mihri’si semaver buharýnda
Ýsyan eden kýzýyým sarayda safahatýn
Alevlenip tutuþtum hayatýn baharýnda
Sesimiz yankýlanýr Harþena’nýn yüzünde
Çýnlarýz gökyüzünde her hazan gündüzünde.

Gönlümün kýpýrtýsý saçlarýmda esmiþti
Buluttan çiy düþmüþtü kuruyan dudaðýma
Yaðmur giyinen þehir nefesimi kesmiþti
Bir buse kondurmuþtu serçeler yanaðýma
Anlamak kolay deðil yaþamak gerek bunu
Sevgiyle uðurlayýn bu þiir yolcusunu.



Sosyal Medyada Paylaşın: