seninle bir þiir gecesinde tanýþýp
ayak üstü sohbetler etmedik elimizde kadehlerle
ne takým elbisem konuþtu
ne senin kýrmýzý elbise
seninle bir þiir gecesinde tanýþýp
ekmek kuyruðunda karþýlaþmadýk ertesi gün
tanýmazdan gelmedik birbirimizi
yer yarýldýðý gün
sen kapitalizmin çarklarý arasýnda ezilen fabrika iþçisi
bense o çarkýn diþlisine çomak arayan beyaz yakalý
kaderci deðildik elbet
ama kazacýydýk kabul et
nostradamustan kehanet devþiriyorduk sakýz arkasýndaki maniden
sen parfüm sýkardýn fakirliðin üstüne
bense vazgeçemezdim maltepeden
neyse ki aþkýndan ölüp
yeniden dirilmekten düþmedim köpek öldürene
ne müslüm dinlerdim o zamanlar
ne kulak verirdim sezene
seninle binalarýn boy attýðý yakýn çaðda tanýþtýk
yaðmura yakalanmýþ kalçalarýn yürüyordu kaldýrýmda
düþlerim sýrýlsýklam
attýðýn her adýmda