Sokaðý izliyorum küçücük penceremden Yine geçip gidiyor tanýdýk bildik yüzler, O siyahi kemancý çalýyor ayný demden Köþe baþý kaldýrým, yol boyu ayný izler.
Son bakýþýmmýþ gibi öyle upuzun baktým Derince nefeslenip son bir sigara yaktým Oysa ki yeminliydim kesin býrakacaktým Kederimle yeniden, ateþe döndü közler.
Dinmiyor yorgunluðum kapansa da yaralar Garip hissediyorum kendimi bu aralar Bir film þeridi gibi dizili hatýralar Hep dilimin ucunda, baþýma bela sözler.
Herkes ayný eksilen, sanki azalan benim Sanki yanmaktan öte çürük kokuyor tenim Seyri sefam boþuna, yok gelenim gidenim Tam benim sokaðýmda, yokuþ aþaðý düzler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.