Yaz günü üþür insan Ayaz vurmuþ gözlerinden Kar yaðar geceye. Sakal kokusu karýþmýþ Aldýðý her bir nefese... Karanlýk sokaklarda Bir yol, uzun ve ince Yüreðinde can kýrýðý Dilinde bir hece, Kurþun deðil, Yar yarasý Kalpde bir iz, derince...
Bir cennet bahçesi, Þiir gözlerinde görünce O derya uçsuz bucaksýz Bir hasret, içine düþünce, Yok olmak hiç olmak, olmamak Ýnsan bu kadar sevince, Yaz günü üþür insan Yar bildiðin gidince...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.