Uyuyorum kýzým gülüþlerin rüyalarýma karýþýyor. Derin bir uykudayým baþýma gelip saçlarýmý okþaman o ayak seslerin ve kokun uyuyorum kýzým caným öyle yanýyor ki açan can eriðinin çiçekleri bile umurumda deðil. Zaten Onlarda zamansýz açtý. Ben kýþa sarýlmýþým þimdi ellerim güle takýlmýþ akan kan donmuþ gülün korkusuyla baba bak demene bakamýyorum; býraksam bu gülde benle kopucak gülüþlerin aðlamaya dönüyor duyuyorum kýzým unutuyorum bana iyi gelen þeyleri býraksam gül solacak uyuyorum ben kýzým bir zemheride, sen bazen diyorsun ya hani uykum geldi iþte öyle uyuyorum bir gülün gölgesiyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.